Cóż, jedyny wniosek, który mi przyszedł na myśl po otwarciu załącznika, to taki, że dyletanci nie powinni brać się za pisanie poradników.
Na początek wali po oczach:
Bread is made with yeast. Therefore, fish cannot eat bread. This is because they cannot digest it.
Czyli: „Chleb jest robiony na drożdżach, więc ryby nie mogą go jeść, ponieważ go nie trawią.”
Jeśli autor nie miał na myśli, że ryby nie trawią drożdży, to znaczy, że ma problem z wysławianiem się. A jeśli miał na myśli to, co napisał, to znaczy, że jest dyletantem, bo zastosowanie drożdży jako składnika diety ryb jest dobrze znane. Przykłady z literatury „open access”, czyli nie trzeba mieć specjalnych dojść lub korzystać z sci-huba:
Yeast as major protein-rich ingredient in aquafeeds: a review of the implications for aquaculture production (2020)
Probiotic yeast enhanced growth performance and disease resistance in freshwater catfish gulsa tengra, Mystus cavasius (2020)
Ten drugi jest nawet o drożdżach piekarskich, żeby nie było...
Idźmy dalej.
W treści owego „artykułu” wyjaśnione jest, że tak naprawdę chodzi o gluten, który jest niestrawny dla ryb , co prowadzi do zablokowania przewodu pokarmowego. Kto to wymyślił? Nie wiem. Czemu? Tu mogę zgadywać: ryby nie zawierają glutenu. Tyle że to nie ma nic do rzeczy.
Znów open access:
Effects of replacing fish meal with corn gluten meal on growth performance, intestinal microbiota, mTOR pathway and immune response of abalone Haliotis discus hannai (2022) – gluten kukurydziany
Sensitivity to Dietary Wheat Gluten in Atlantic Salmon Indicated by Gene Expression Changes in Liver and Intestine (2020) – gluten pszenny
Nie wchodząc w szczegóły, gluten jest niezłym składnikiem diety, ma na przykład mało składników antyodżywczych. Nie nadaje się za bardzo na samodzielną dietę, ze względu na niedobór aminokwasów egzogennych (lizyny i argininy), czyli takich, których organizm nie potrafi wyprodukować sam i musi pobrać je z pokarmu.
Także ten...
Ale, że w każdej historii musi być ziarenko prawdy (no może poza ruską telewizją), to mały kamyczek.
Otóż
niektóre gatunki ryb wymagają, by w ich diecie były minimalne ilości włókna, czyli z grubsza celulozy (błonnika). Naprawdę minimalne, np. dla łososia nie może przekraczać 1,5 %! I tu nie chce mi się szukać literatury, bo wiedzę tę mam od przedsiębiorców, którzy podali mi to jako warunek sprzedaży wyizolowanego białka roślinnego z różnych surowców – doświadczenie wskazuje, że takie informacje są nawet więcej warte od literatury.
Oczywiście nie będzie dotyczyć to ryb, dla których rośliny stanowią podstawę lub choćby część diety. Albo np. ryb z rodzajów
Panaque i
Panaqolus, które wprawdzie nie za strasznie trawią celulozę, ale potrafią ją wydalać w kosmicznych ilościach, co wie każdy posiadacz tych szlifierek.
Edyta: Baaardzo nieliczne gatunki pieczywa zawierają więcej niż 1,5% włókna...
